Świat biegaczy pełen jest obsesyjnie opracowanych planów treningowych, które pozwalają bić kolejne rekordy, wskazówek żywieniowych, które napędzają organizm i metod regeneracji, dzięki którym można będzie kolejnego dnia powtórzyć to wszystko jeszcze raz. Patrząc z boku na ten proces rozwoju coraz szybszych i silniejszych sportowców, można dojść do wniosku, że stał się on tak dokładny, że trening często przypomina naukę.

To niesamowite, że można np. używać pułapu tlenowego i tempa treningowego do przewidywania swojego czasu w zawodach z dokładnością do dziesiątej części sekundy (uspokajam: ja osobiście nigdy tego nie robiłam, wiem tylko, że jest to możliwe ;)). 

Dzisiejsze buty biegowe są zaprojektowane tak, aby jak najskuteczniej wypychać ciało do przodu. Niemal każdy wykonany krok można dokładnie obliczyć, aby osiągnąć optymalny efekt końcowy. 

I nawet jeśli jesteś amatorem (tak jak ja) to przecież też możesz wykorzystać tą wiedzę i osiągnięcia do tego, by uprzyjemnić sobie bieganie, nawet jeśli nie jest ono nastawione na sportowe wyniki.

Ale poza tym wszystkim warto także zadbać o trening zdrowia psychicznego i ćwiczyć je z taką samą energią. Bo rola umysłu w regularnym trenowaniu, nie mówiąc już o osiągach sportowych i udziale w zawodach, jest często kluczowa. Potrafi on nas bowiem sabotować zamiast nam pomagać…

Nie ma co oczekiwać, że przeciętny biegacz znajdzie czas, fundusze, czy nawet chęć pracy z psychologiem sportowym lub trenerem mentalnym. Ale na szczęście istnieje prosty proces, aby zacząć ćwiczyć umysł w celu poprawy treningu a jest nim praktykowanie wdzięczności.

Wdzięczność jako osobista praktyka

O korzyściach wynikających z praktykowania wdzięczności pisałam w tym wpisie. Nie wiedziałam jednak, że wprowadzanie jej w życie ma także moc wywoływania pozytywnych zmian fizycznych. 

Celowe praktykowanie wdzięczności powoduje powoduje:

• 28-procentową redukcję odczuwanego stresu,
• 23-procentowe obniżenie poziomu kortyzolu (hormonu stresu),
• 7-procentową redukcję markerów stanu zapalnego,
• 25-procentową redukcję tłuszczu,
• 16-procentowe obniżenie ciśnienia krwi w porównaniu z brakiem praktyki wdzięczności.

Pomyśl o tym przez chwilę: wszystkie te czynniki fizyczne, które mają moc zwiększania wyników sportowych, ulegają znacznej poprawie, gdy po prostu praktykujesz wdzięczność. 

Krótko mówiąc:

Wdzięczność może mieć moc poprawienia treningu i wydajności.

Kluczem do wykorzystania wdzięczności w celu ulepszenia treningu jest jej zapisanie. Prowadzenie dziennika treningów jest powszechną praktyką wśród biegaczy, a koncepcja dziennika wdzięczności jest w dużej mierze taka sama.

Śledzenie rzeczy, za które jesteśmy wdzięczni, pozwala umysłowi stworzyć cykl pozytywnego myślenia. Umiejętność spojrzenia wstecz na to, co wywołuje uczucie wdzięczności, to nie tylko dobry sposób na utrwalenie pozytywnych nawyków, ale także wykorzystanie wdzięczności jako narzędzia do doskonalenia treningu.

Można zacząć od prowadzenia cotygodniowego dziennika wydarzeń i działań, które sprawiają, że czujesz się wdzięczna, czy wdzięczny. Rejestruj wszystko, co jest związane z bieganiem, ale także poświęć trochę czasu na rejestrowanie innych chwil w życiu, za które można być wdzięcznym.

Takie rejestrowanie wdzięczności nie tylko pomoże w kształtowaniu bardziej pozytywnego nastawienia, ale może także wspomóc postępy w kierunku osiągnięcia określonego celu. W artykule opublikowanym w 2010 roku przez UC Davis znajdziemy informację o tym, że uczestnicy badania, którzy prowadzili dzienniki wdzięczności przez okres 10 tygodni, wykazali znacznie większy postęp w osiąganiu krótkoterminowych celów opartych na wynikach w porównaniu z tymi, którzy tego nie robili.

Dla biegaczy (nawet amatorów) ciężkie dni treningowe są nieuniknione, a utrzymywanie pozytywnego spojrzenia na postępy nie zawsze jest łatwe. Dlatego też posiadanie dziennika wdzięczności, który przypomina o powodach, dla których jesteśmy wdzięczni za bieganie, może być pomocne, by znowu pozytywnie spojrzeć na całą sytuację.

Korzyści z dzielenia się wdzięcznością z innymi

Innym narzędziem praktycznego wykorzystania wdzięczności jest metoda listu z podziękowaniami. Relacje z innymi, które utrzymujemy, mają ogromny wpływ na nasze poczucie szczęścia i dobrego samopoczucia, a to z kolei przekłada się na naszą zdolność do wysiłku fizycznego.

Jeden z czołowych badaczy tematu wdzięczności dr Martin E.P. Seligman z University of Pennsylvania wykazał, że napisanie listu z podziękowaniami do ludzi w naszym życiu, którym jeszcze nie podziękowaliśmy za ich dobroć, powoduje znaczny wzrost naszego poczucia szczęścia.

Wydaje się to logiczne, że pokazywanie ludziom w naszym życiu, że jesteśmy za nich wdzięczni wzmacnia relacje z nimi i pomaga nam przerwać cykle negatywnego myślenia, a to faktycznie może uczynić nas szczęśliwszymi.

Dla mnie bieganie to przede wszystkim radość i dlatego dzielę się nim z innymi w audycji “Ciesz się bieganiem”.  Ale naprawdę niesamowite wydaje się to, że mogę pomóc sobie stać się lepszą biegaczką, dziękując ludziom, którzy mi w tym pomogli i nadal pomagają. 

Spróbuj zrobić listę osób, które pomogły Ci w Twojej biegowej przygodzie. Pomyśl o osobach, które Cię do tego zainspirowały, o przyjacielu, który wyciągnął Cię za drzwi na pierwszy jogging, znajomych biegaczach, którzy udzielali dobrych rad, o partnerze, który zajął się obiadem, żebyś mogła wcisnąć trening w swój harmonogram dnia.

A jeśli pisanie listu wydaje Ci się staromodne, czy wręcz dziwne to po prostu powiedz to tym osobom osobiście, telefonicznie, w smsie, czy mailu. Podziękuj tym osobom za ich wpływ na Twoje bieganie, bez względu na to, jak mały może się on wydawać. Ja mam zamiar to zrobić, skoro to może mi pomóc w mojej biegowej przygodzie.

Pisanie listów w połączeniu z dziennikiem wdzięczności może być prostym sposobem na wykorzystanie mocy wdzięczności i ulepszenia naszego codziennego treningu.

A zatem rozpocznij sezon wdzięczności, czyniąc ją częścią Twojego treningu biegowego. A jeśli nawet nie biegasz to wdzięczność jest narzędziem, które ma moc ulepszania wszystkich aspektów codziennego życia.

Poświęć trochę czasu, zapisz to, podziękuj ludziom wokół siebie i pozwól wdzięczności poprowadzić Cię w drodze do zostania biegaczką, czy biegaczem, jakim chcesz być. Lub po prostu radośniejszym i szczęśliwszym człowiekiem.

A Ty za co jesteś wdzięczna czy wdzięczny w bieganiu?

Źródło: 1